Niet lang echter. Frederic, een bassist uit Gent (uit Gent ???!!!!) reageerde via een internetadvertentie. Volgde privelessen basgitaar en was op zoek naar een band en vond die niet direct in zijn omgeving.
Dat dit betekende dat hij elke week moest pendelen tussen Gent en Schelle was geen bezwaar. In september verscheen hij reeds op de eerste repetitie en het klikte.
De band kreeg vorm en toen zich een zangeres aanbood al helemaal. Een paar weken later kregen we echter tot onze spijt te horen dat de repetities in combinatie met de school te veel waren.
De zoektocht naar een zanger(es) kende verder geen succes. Dan maar naar Plan B. Niet dat ik van mezelf vind dat ik kan zingen, maar we moesten toch verder. Ik zou tijdens de repetities tijdelijk de zang wel voor mijn rekening nemen tot we een oplossing zouden vinden.
Blijkbaar geen slecht plan - ik laat dit maar aan anderen om te oordelen, je eigen stem horen blijft voor mij een onaangenaam iets - want het is nog steeds in werking.
Na enige tijd, het is ondertussen ..., merkten we dat onze sound een aanvulling kon gebruiken in de vorm van keyboards. Peter kende wel een jonge kerel van de academie die goed overweg kon op keyboards. Niet lang daarna werd Ruben goedgekeurd als vijfde lid van de groep.
Een band moet een naam hebben. Onze initiele werknaam was ToHellWithIT (To Hell with I.T., een grappige verwijziging naar het feit dat we allen in the IT sector werkzaam waren en die 'ontvluchtten' door middel van de muziek) maar dat kon beter.
Nadat iedereen een aantal voorstellen had gedaan werd beslist dat Fudge Factor, een idee van Frederic, onze bandnaam zou worden.
De geboorte van een nieuwe cover band was voltrokken en the story continues ...